Changed my blog!!
Hoii lieve allemaal,
Zoals de titel al zegt; ik heb een nieuwe blog aangemaakt! Simpelweg om de reden dat ik deze site gewoon echt niet vind werken met het uploaden van foto's en dat is nou juist het leukste om te doen!! Onderstaand de link naar mijn nieuwe blog, waar al gelijk een nieuwe update staat te wachten!
http://marilenedownunder.reislogger.nl/
Je moet 'm even kopiëren in een nieuwe internetpagina, want Reismee laat geen links toe ofzo?
Vergeet niet aan de rechterkant van de nieuwe blog je e-mail weer in te vullen, zodat je op de hoogte blijft van alles wat ik meemaak!! :)
Liefs & veel leesplezier,
Marilène
Néver a dull moment!
Ik kan het gewoon niet geloven; vandaag een maand geleden stapte ik in het vliegtuig op weg naar het grote onbekende! Over 2 dagen ben ik gewoon al een maand bij m’n hostfamily & in het prachtige Australië!
Wat dus eigenlijk een “Happy Day” zou moeten zijn, werd vandaag een hele verdrietige dag… Vanmorgen kregen we te horen dat William’ s mama is overleden… Nog geen week geleden kwam hij terug uit Nieuw-Zeeland waar hij was geweest omdat het zo slecht met haar ging. Ondanks dat, verwachtten ze dat ze het nog een paar maanden vol zou houden, maar niks is minder waar helaas… Geluk en verdriet liggen dus echt héél dicht bij elkaar. Het was echt onwerkelijk toen ik die lieve kleine Oscar uit zijn bedje haalde en besefte dat ‘’nieuw’’ en ‘’oud’’ leven zo dicht met elkaar verbonden zijn. Morgenochtend vliegen ze met z’n 4’en naar Nieuw-Zeeland en ze zullen daar waarschijnlijk voor een week blijven!
Logischerwijs maakt dit de heimwee, die tot op de dag van vandaag aanwezig is, nét wat erger. Toen ik dit avontuur aanging, wist ik dat ik er last van ging hebben. Als de dag van gisteren herinner ik me namelijk mijn uitwisselingsweek(!!) in Frankrijk, zo’n 4 jaar geleden & ik denk een aantal van jullie met mij ;) Natuurlijk kijk ik daar nu lachend op terug; de heimwee die ik nu heb is daarmee totaaaal niet te vergelijken. Het is een uitdaging, die ik aanga met mezelf en waarin ik vooral papa, mama en Fab meesleep. Vooral ’s ochtends wil ik ze het liefst gelijk contacten, maar het nieuwe plan van aanpak verbiedt me dat ;) Geen contact meer tot het volgende skypemoment aankomende zondag is gezien de omstandigheden helaas mislukt, maar uiteindelijk zal het me helpen om m’n leventjes hier op te bouwen. Want sociale media is leuk; ik kan jullie op de hoogte houden, jaloersmakende foto’s posten en op de hoogte blijven van jullie leven. Maar het is een énorme valkuil; ik moet HIER leven, HIER op de hoogte blijven van alles met m’n hostfamily en HIER genieten! Die telefoon is heilig voor contact, maar gaat de komende weken een stuk minder gebruikt worden!
Af en toe is er in de weekenden, terwijl ik dan de meest gave dingen doe, heimwee. Geen heimwee om terug naar huis te gaan, maar heimwee omdat ik alles wat ik meemaak en zie wil delen met hen. Dat gevoel zorgde ervoor dat ik 2 weken geleden Fab m’n ‘’approval’’ gaf om hierheen te komen!!! Nog toen ik in Nederland was waren er speculaties en ‘’wilde ideeën”; m’n hostfam had namelijk gezegd dat ik waarschijnlijk met kerst 2 weken vrij had en ze moedigden me enorm aan om dan te gaan reizen. Het waren toen nog maar loze grapjes, maar hoe meer ik erover nadacht hoe gaver ik het vond om samen te kunnen reizen met Fab en deze experience te kunnen delen! HOE bijzonder is het dat mijn zus over 38 DAGEN IN SYDNEY AANKOMT & dat ik samen met haar dit prachtige land weer een stukje verder kan gaan exploren :)
Mijn doordeweekse verhalen worden langzaamaan normaler! Ik begin steeds meer routine te krijgen, me op m’n gemak te voelen met Oscar & te denken als een fulltime mom ;) Deze doordeweekse dagen bevatten vaak zo’n 3 tot 4 poepluiers, wandelingen naar Blackman Park, playdates in the Village, en na m’n ‘’werkdag’’ vaak nog spelletjes met Maxwell! Het is heel fijn dat Elise thuis is en ik Oscar af en toe aan haar kan geven om zelf even koffie te drinken of te lunchen. Als 18-jarige voor een baby zorgen is écht heftig ben ik achter gekomen! ’s Ochtends begint m’n dag altijd heerlijk met een ontbijtje op de balcony (favorite place!!) en de momenten rondom etenstijd wanneer ik met Elise en William in de keuken ben en klets zijn écht heel waardevol en gezellig!
De weekenden daarentegen, zullen nóóit normaal worden! Dagtripjes, middagen naar de stad en sightseeing als echte toerist! Na mijn vorige blog ben ik in het weekend met Lieke & Inge naar Manly geweest. Alleen de heenreis met de bus was al een feest vanwege de prachtige uitzichten. Eenmaal daar zijn we naar Sealife geweest (voor wel 20 minuten omdat het zo indrukwekkend was), hebben we lekker geluncht en heeeeeerlijk op het strand gerelaxed met ijs
De volgende dag ben ik met Mette naar Chinatown geweest waar we de Chinese Gardens of Friendship hebben gezien en paddy’s market hebben bezocht. Vooral de Gardens maakten echt indruk; zo’n oase van rust midden in de stad! Lunchen met uitzicht op de Harbour Bridge en 2 minuten van de Opera House bleek helemaal niet zo duur en het enige wat we telkens konden uitbrengen was; dit is echt insane!
Afgelopen week was nét iets anders dan normaal, voor zover een week hier ooit normaal verloopt dan he ;) William was dus en natuurlijk houdt net in die dagen de sewer ermee op… Toen Will weg was betekende dat nog niet zo veel, maar toen hij terug was en ons de ernst liet inzien betekende dat; douchen bij de Gym, naar de wc in de village, geen wasjes draaien en afwaswater in de tuin gooien… Gelukkig is Will net papa & vanaf het moment dat hij thuiskwam is ie gaan graven naar de riolering en heeft ie afgelopen zondag een tijdelijke oplossing gemaakt! Voor hoelang ‘’tijdelijk’’ hier is weet ik niet want “No Worries” right? Aanpassen aan die “No Worries” cultuur is moeilijker dan ik dacht, aangezien ik houd van structuur, weten waar ik aantoe ben en vooruit plannen. Dat doen ze hier totaaal niet, dus ik moet mezelf aanwennen om te denken: “oké we doen het anders en dat is niet erg.”
Waar mijn lieve boeren en durskes in Oeteldonk uitkeken naar 1111, keek ik uit naar afgelopen zaterdag: trip naar de figure 8 pools!! Samen met Inge, Lieke, Mette & au-pairs from all over the world vertrokken we om half 8 ’s ochtends richting South-Sydney naar de Royal National Park. Na wat tussenstops op prachtige stranden waar we dolfijnen spotten, lunchten en foto’s maakten, maakten we een wandeling van een klein uurtje (downhill, dus raad maar hoe lang de terugweg duurde) naar de Figure 8 pool! Foto’s spreken voor zich; het was prachtig!! De hike terug was ik met de andere guide en nam ik de tijd om te genieten van een prachtige wandeling; de 35 graden waren warm maar wát een prestatie & ongelofelijk mooi! Het was letterlijk een “I’M THE KING OF THE WORLD”- moment van Expeditie Robinson!! Na de terugreis met z’n allen in een bar in Sydney een drankje gedaan, wat gegeten & meegedaan aan de beer-pong competition ;) Wát een geluksvogel ben ik!!
Zondag heel rustig aangedaan na een mega heimwee moment toen ik wakker werd. Muziekje luisteren, boekje lezen, foto’s kijken en een start maken aan deze blog! Deze blog, die me laat beseffen dat ik zó’n on-ge-lofelijk mooie dingen meemaak, die me laat beseffen dat de tijd enorm snel gaat & die me laat beseffen dat ik eigenlijk heeeeeel veel van die momenten heb waarop ik m’n lachen niet kan inhouden:
Als ik…
- Met de bus over de Harbour Bridge rijd en de Opera House verschijnt,
- Oscar uit z’n bedje haal en hij een grote smile opzet
- Bedenk dat ‘’even naar de stad’’ hier ‘’even naar Sydney’’ betekent
- In Lane Cove loop en op een heuvel sta die me uitzicht geeft op de Skyline van Sydney
- Me iedere ochtend insmeer met zonnebrand terwijl het nog lente is (maar wel al 30 graden)
- Mijn vesten, truien en winterdekbed in de kast zie liggen omdat het zo’n lekker weer is
- Me besef dat mijn sterrenbeeld een weegschaal is en het dus niet gek is dat ik zoveel afweeg voordat ik keuzes maak
- Merk dat ik zonder na te denken de goede bus & trein pak
- Denk aan alle mooie dingen die ik in deze maand al heb gedaan & aan alle dingen die nog gaan komen de komende maanden!
- Meezing met “Hé Zon – Guusje Meeuwis” en de lyrics zo toepasselijk zijn! “Hé zon, kom maar op ik ben overal voor in! Kijken wie het langst zal straaalen & ik denk dat ik win!!”
Lieve allemaal, het was me weer een verhaal! Het zijn ups en het zijn downs. Zoals ik al zei; geluk en verdriet liggen hier heel dicht bij elkaar; je maakt het allemaal mee! Het zijn momenten waarop ik mezelf letterlijk voel groeien (oké niet letterlijk, no worries; als ik terugkom ben ik nog steeds de kleinste), momenten waarop ik besef dat ik niet alleen nieuwe mensen maar ook mezelf leer kennen, maar het zijn vooral momenten dat ik GENIET van het Australische leven en er niet aan moet denken dat dit ooit eindigt!
Only know you’ve been high when you’re feeling low and you only hate the road when you’re missing home!
See you next time!
Love,
Marilène
Back at it agaaain!
Joehoeee, here I am again! Ik móest van mezelf echt vandaag deze blog schrijven, want m’n lijstje met dingen die ik wil vertellen werd steeds langer en langer. Je zult het geloven of niet, maar mijn derde week hier zit er alweer bijna op; nog één dag werken & dan is het alweer weekend!!
So, m’n laatste blog was toen ik hier pas een week was & ik kan je vertellen dat dat echt ages ago lijkt, al zijn we pas 1,5 week verder! Ondertussen heb ik weer zooo veel leuke momenten, enge momenten, vervelende momenten en exciting moments meegemaakt, dat ik m’n travel journal moet raadplegen om deze blog te gaan schrijven!
Er begint al een redelijk ritme te ontstaan hier! Ik ga elke woensdag om 11:00am naar de Lane Cove Library om daar samen met Oscar een halfuurtje liedjes te zingen en naar verhaaltjes te luisteren! De eerste keer was dat pretty scary: gaat ie niet huilen? Wat als ie onrustig wordt? Ofcourse was ie super lief en rustig, dus dat maakte het gister al een stuk relaxter! Op donderdag spreek ik met een andere au-pair (Lize) en haar hostkinderen af in Lane Cove, om daar op een greenfield met de kindjes te spelen en bij te kunnen kletsen! Wat heerlijk is, is dat ik vanaf Lane Cove nog een halfuurtje naar huis kan lopen, genietend van het feit dat ik in Australië ben (besefmomentje!!)
Dat besefmomentje had ik ook toen ik vorige week vrijdag een meeting had van Smartaupairs (de partnerorganisatie van Travel Active) in de stad! Die dag begon niet zonder een croissantje en capuccino van Starbucks in een park! Dacht hier rustig te kunnen zitten, totdat ik een hele enge pelikaan-achtige vogel zag & toch maar ging lopen... De vogels hier zijn ontzettend anders, maar nog steeds heel erg eng ;)
Samen met au-pairs van allerlei verschillende landen, luisterde ik eerst naar de regels en tips voor au-pairs, maar daarna werd het pas echt interessant! We kregen een ‘’voorbeeld-trip’’ van de Eastcoast, met alle hoogtepunten en plekken die je écht gezien moet hebben. SPEECHLESS!! Ik kan echt niet wachten om plannen te maken & na mijn au-pairavontuur het land nog verder te gaan ontdekken! Na een koffie in Chatswood met Lieke (andere au-pair) zat m’n extra weekenddag er helaas alweer op, al had ik er gelukkig nog 2 te gaan ;)
En wát voor een dagen, de zaterdag begon heel relaxed; family was naar het strand dus ik kon lekker op m’n gemakje ontbijten en genieten van de stilte! ’s Middags ein-de-lijk samen met Mette (andere au-pair) The Opera House van dichtbij gezien en een stukje door de Royal Botanic Gardens gelopen!
Na een lekkere cappuccino van Starbucks hebben we ergens een heeerlijke hamburger gegeten en zijn we naar de film gegaan. ‘’The girl on the train’’ (een hele psychologische thriller) was een hele goede keuze, totdat je ergens in the middle of nowhere strand om 12 uur ’s nachts… Jup, that’s what happened! Vanuit de stad had ik de verkeerde bus gepakt, die me door de Lane Cove tunnel bracht en me 30 km van m’n huis dropte: good job Marilène! Helemaal in paniek heb ik m’n hostparents gebeld en gewhatsappt (thank GOD dat ik een abonnement heb hier!!) en die belden gelukkig na een half uur terug! Ondertussen was er al een groep vrienden bij de bushalte aangekomen die, net als ik, een bus naar de stad moesten hebben! Na 50 minuten wachten zat ik dus in de bus terug naar de stad, om vervolgens vanaf daar de goede bus naar huis te pakken. Een ritje van 20 minuten, werd er dus onverwachts een van 2,5 uur… Goed leermaterial tho: always ask the busdriver if you got the right bus! Ik heb nog nóóit meegemaakt dat je ‘s ochtends wakker wordt en denkt: ‘’dit was een droom!’’ Tot zondagochtend; ik kon niet geloven dat het me echt overkomen was & dat zorgde natuurlijk voor een major heimwee moment; alsjeblieft geef me de bus naar Empel die maar tot half 10 gaat, waarvan ik weet dat ik alleen maar nummer 6 kan nemen & nooit ergens in Timboektoe kan eindigen… Gelukkig had ik de hele zondag om wat bij te komen en ’s avonds te skypen met papa, mama en Fab (ZO FIJN!!)
Deze maandag was gelijk back to reality; na de meeting van vrijdag had ik een aantal dingen die ik graag wilde bespreken met Elise & William (werkuren, huishoudelijke taken, vrije tijd, etc.) Elise en ik hebben toen samen gekletst over alles, wat een lastig gesprek was. Het blijft moeilijk om te zeggen wat je wel en niet wil, tegen mensen die je eigenlijk niet kent, en die je familie maar tegelijkertijd ook je werkgevers zijn… We zijn er goed uitgekomen en dinsdagochtend lag er al een heel gedetailleerd schema voor me klaar; YES STRUCTUUR!!Aangezien Elise Oscar dinsdagmiddag meenam naar een lunch voor de Melbourne Cup Day (horseraces) had ik de hele middag vrij! Tijd voor een bushwalk in Blackman park en daar heb ik eigenlijk geen woorden voor… Het was zó mooi en ik merkte dat dit het eerste moment was dat ik écht genoot van Australië, trots op mezelf was dat ik dit avontuur aanga! A photo says more than a thousand words:
Dinsdag werd m’n dag nóg beter gemaakt door Lieke: ze had kaartjes weten te bemachtigen voor het concert van Arthur en Lucas Jussen, georganiseerd door onze eigen Royal Family, IN DE OPERA HOUSE!!! Gister kon de dag dus niet snel genoeg gaan; all dressed-up hebben we van tevoren met 4 andere au-pairs eerst lekker gegeten (lees; eindelijk weer MAC) en hebben ons toen bij de Nederlandse menigte gevoegd. Die ‘’all dressed-up’’ viel trouwens best wel mee toen we daar aankwamen; overal galajurken en smokings, oeps tikkie underdressed dus nog ;) Wát een ervaring was dat; proosten met champagne op het terras van de opera house, in een zaal met 99% hollanders ÉN onze eigen Koning en Koningin luisteren naar de muzikale kunsten van de broertjes Jussen & The Sydney Syphony Orchestra! Het was zoals Karlijn (au-pair) zei: “Het voelt echt alsof ik mezelf even moet knijpen!”
Jeetje, het is me weer een verhaal! Ik heb eigenlijk nog zo veel meer vertellen dus nog een klein overzichtje van leuke dingen die ik hier tegenkom:
- Ze rijden niet alleen links, maar ook met lopen, hardlopen en op de roltrap staan moet je nadenken: thank God dat papa me altijd heeft geleerd tegen het verkeerd in te rennen ;)
- De NS kan nog wat van de treinen hier leren; altijd op tijd, je kunt bijna altijd zitten en best thing; je kunt de stoelen bewegen!! Op die manier hoef je nooit achteruit te zitten; je trekt gewoon een hele bank de andere kant op; crazy!!
- Soms moet ik hardop lachen als ik denk: IK ZIT IN SYDNEY!!
- Mam, nu ik hier zelf de was doe, merk ik HOE irritant het is als mensen hun kleren binnenste-buiten in de was gooien. Als ik terugkom heb je daar van mij dus minder last van ;)
- Ik leer hier mega veel over automerken, verschillende legosoorten, nerfgeweren en voetbalteams
- De zon is hier zó sterk dat ik mezelf aan moet wennen om iedere ochtend mezelf helemaal in te smeren, wil ik niet zo rood als een kreeft terugkomen
- Google Maps is hier echt m’n grote vriend; hij weet me altijd de goede kant op te sturen, ook als hij degene was die me eerst de verkeerde kant op liet gaan
- Ik begin het bijna goed te doen; powerbank met verkeerde draadje meegenomen, powerbank leeg meegenomen & powerbank zónder draadje meegenomen. Dit weekend dus maar kijken of het écht goed kan
- En last but not least: mama’s tip: “alles rustig aan” werkt erg goed! Aangezien ze hier zelf ook de “No worries” mentaliteit hebben pas ik daar natuurlijk beter tussen dan wanneer ik op mijn tempo door de stad loop te sjeezen
Al deze mega leuke dingen worden afgewisseld met enorme heimweemomenten of zelfs heimweedagen, die je zélf door moet zien te komen aangezien je nou eenmaal niks anders kunt; je zit hier en moet er het allerbeste van maken! Je moet jezelf aanpassen met álles, werk- en familietijd kunnen onderscheiden, zelf keuzes maken, jezelf overeind houden op momenten dat je eigenlijk het eerste, beste vliegtuig naar huis wil pakken, maar wat je vooral moet doen is genieten! Dat probeer ik elke dag zoveel mogelijk te doen, en het zijn echt de hele kleine dingetjes waar je blij van kan worden :)
Ik ga nu écht stoppen met schrijven en Elise helpen met koken! Dit was het dus weer voor vandaag, see you next time! It’s a good life people, enjoy it!
Liefs,
Marilène
First Week!
Oh. My. God. Where to start?
Het duurde even, maar hier ben ik dan eindelijk!! Prepare yourself, want deze blog bevat m'n hele eerste week hier in Australië en ik zou zeggen: It's been me a week wel zeg ;)
Het is zó raar, maar ik ben gewoon al meer dan een week bij m'n hostfamilie! Vorige week maandag om 09:00 gearriveerd en daar werd ik opgewacht door Elise (hostmom), William (hostdad) en Oscar (baby)! Ik was zó blij om er eindelijk te zijn, want de reis van meer dan 35 uur had me echt heeeel moe gemaakt. Daar merkte ik toch vrij weinig van door alle adrenaline die door m'n lichaaam stroomde: I'M FINALLY IN AUSTRALIA!! Ik ben de hele maandag wakker gebleven, om een jetlag te voorkomen en dat is erg goed gelukt :) Iedere nacht gewoon geslapen & het wordt steeds beter (I.p.v van om half 6, al om half 8 wakker tegenwoordig woehoee) Overdag heb ik dus zo snel mogelijk m'n koffer uitgepakt en m'n kamer ingericht om het cosy en huiselijk te maken en om mezelf bezig te houden ;) Toen ik 's avonds de stroopwafels, dropjes, delfsblauwe mokken, Nijntje en Halli Galli tevoorschijn haalde, verscheen er een grote glimlach op het gezicht van Maxwell (hostkid) Ze vinden de stroopwafels heeerlijk en ze waren de volgende dag al op, net als de dropjes (Hint hint naar thuis)
Dinsdag heeft Elise me wat van de omgeving laten zien! We zijn naar Blackman Park gereden, wat echt maar een kwartiertje lopen is vanaf huis!
Het is heeerlijk om naartoe te hardlopen of gewoon te lopen met Oscar in de kinderwagen :) 's Middags heb ik toen gelijk m'n eerste rondje hardlopen gedaan maar man dat was zwaar. De hellingen zijn hier zó steil, dat ik telkens maar naar boven liep en naar beneden rende; need to start somewhere ;)
Woensdag ben ik samen met Elise en Oscar naar the village gegaan. Jullie weten dat ik in Lane Cove West woon, een suburb van Sydney. Op een kwartiertje rijden zit Lane Cove, wat ze hier ''the village'' noemen! Er zit een grote shoppingmal, diverse supermarkten waar je vanalles kan krijgen, coffeeshops, kappers, en ga zo maar door. Daar hebben we heerlijk geluncht (french toast omg!!) in de zon (nog meer omg!!) en vervolgens wat boodschappen gedaan! Tussendoor maakt Elise me wegwijs in het huishouden en met alle dingen die je moet onthouden voor Oscar. En dat zijn er nog al wat; luiertas inpakken, luier verschonen vóór je weggaat, luier verschonen terwijl je wegbent, ál-tijd eten en melk in de luiertas just in case he's gonna cry, and so on.... Ik voel me soms net een fulltime mom met alle dingen waar je aan moet denken ;) Gelukkig ben ik niet de enige die dat denkt, want toen we bij de bank waren vroeg al een oudere vrouw: "Is that your first child?"
Donderdag heeft Elise me Chatswood laten zien. Een suburb op ongeveer 20 minuutjes met de bus vanaf hier! We hebben koffie gedronken bij Nespresso (YES ZE HEBBEN EEN GOED KOFFIEAPPARAAT!!) en ik leer hier niet alleen de australische cultuur gezien Elise een ''Hong-Kong Chinese"is. Dus in Chatswood gingen we een Chinese bakkerij binnen om daar lekkernijen te halen en gód I love them!! Ook 's avonds aten we met stokjes en ik weet nu dus dat niet iedere Aziatische persoon chinees is, maar dat er Hong-Kong Chinese, Singapore Chinese en so much more zijn :)
Since Maxwell iedere dag wel een activiteit heeft (maandag schaken, dinsdag trombone, woensdag taekwando, donderdag taekwando, vrijdag zwemmen, OMG) was het vrijdag tijd om mee te gaan naar het zwembad! Na een dag wasjes draaien, vloer vegen en opruimen ging ik samen met Will en Oscar kijken naar Maxwell & daarna zouden we uiteten gaan in the village. We eindigden uiteindelijk bij vrienden van Elise waar zij al die middag was, en hebben daarna pizza afgehaald en dat was zó lekker. Will merkte op dat ik zo flexibel daarin was, maar ik vond het zelf toch wel even schakelen in m'n hoofd omdat ik moe was en op iets anders ingesteld...
Zaterdag was weekeeeeend en dat betekende voor mij: CITY TIME!! Samen met 4 andere Nederlandse au-pairs hebben we eerst heerlijk geluncht en het was zó fijn om ervaringen te kunnen delen en te merken dat jij niet het enige gezin hebt wat geen frisdrank drinkt ;) We bleven over met z'n 3'en en hebben toen Sealife & Madame Tussauds bezocht!
Daarna heeeeerlijk taart gegeten, tim-tam koekjes gekocht bij Woolworths (grote supermarkt en die koekjes ga ik importeren als ik terugben in Nederland; zó lekker) en een quick dinner bij de Mac natuurlijk (EINDELIJK!) Het plan was om naar "Light in the City'' te gaan, maar toen we wat vriendinnen tegenkwamen, hebben we daar zo lang mee gekletst dat het tijd was om terug naar huis te gaan! Oeps, powerbank vergeten om tussentijds m'n batterij op te laden dus die was nog maar 10%: waaaah! Thank God dat ik hier in Australië wel zo modern ben om een abbonnement af te sluiten en Google Maps me de weg naar de bus kon wijzen, maar het was een goede les; ga altijd met opgeladen telefoon de deur uit ;)
Voor zondag had m'n hostfamily een lunch met collega's van Will en ze hadden me meegevraagd omdat hij ook een Nederlandse collega heeft! We zijn naar Coogee beach gegaan (OMG!!) en hebben daar geluncht! Om wat te zien van de omgeving ben ik met Oscar gaan wandelen en gód wat ben ik een lucky girl:
's Avonds had ik eindelijk tijd om met Max te voetballen, wat doordeweeks vaak lastig gaat met al z'n naschoolse activiteiten! Daarna ook eindelijk met papa, mama, Fab en Loentje geskyped en dat was heeel fijn! Daardoor werd de maandagochtend natuurlijk wel moeilijker; want je beseft je hoe lang het nog duurt voor je ze weer echt kan knuffelen...
Gister was dus een redelijke moeilijke dag. Er was veel heimwee en denken aan thuis, wat het moeilijk maakt om de mooie dingen te zien, ondanks dat ik iedere ochtend kan ontbijten met dit uitzicht:
en kan spelen met dit lieve, altijd lachende, vrolijke, jongetje:
's Avonds gingen Will en Elise samen met Oscar uiteten met WIll's zus en schoonbroer die in Australië waren voor werk (ze wonen in Nieuw-Zeeland). Dat betekende movienight voor mij en Maxwell & anders dan de romcom's die ik thuis kijk, hebben we Transformers gekeken!
Vanmorgen voelde ik me waaaay better, gezien ik na de film nog heb geskyped met mama en het is écht waar; niemand begrijpt je zo goed als je eigen familie! Elise en Will zijn heeeel lief, begripvol en ze helpen me echt mega erg! Maandag stelde Elise voor dat ik een brownie ging bakken toen ik me zo sad voelde, ze nam Oscar mee naar buiten zodat ik wat tijd voor mezelf had en Will vroeg hoe het met me ging en luisterde écht: zó fijn! Maar toch, ondanks dat ze aan de andere kant van de wereld zitten; je familie blijft je familie
Ik heb hele goede dagen, mindere dagen, hele fijne momenten met Oscar maar ook lastige wanneer ik niet weet wat met 'm te doen, maar I'm living the dream en dat is zoooo gaaf! Gelukkig zijn er meer au-pairs die hetzelfde doormaken & een heeele leuke oude au-pair die hetzelfde heeft doorgemaakt en de feelings volledig begrijpt ;)
Voor vandaag is dit het denk ik weer, al wil ik nog zooo veel meer vertellen maar het is niet belangrijk om te weten dat ze hier al je kleren koud wassen, overal avocado bij eten, altijd ingesmeerd zijn tegen de felle zon, heeeeeel erg gericht zijn op prestatie van de kinderen, iedere avond alcohol drinken, het hier vandaag 29 graden was en vanaf nu alleen maar warmer wordt en aan de linkerkant van de weg rijden (still shocking!!) want: "It's not wrong, it's not right, it's just different!"
Hope you all are still doing well! See you next time!
Love,
Marilène
Today's the BIG day!
Lieve allemaal,
Vandaag is het dan zover; na vorig weekend een heel 'afscheidsweekend' te hebben gehad, ga ik vandaag ein-de-lijk naar Australië! Ik wil jullie allemaal enorm bedanken voor de lieve cadeautjes, Hollandse pakketten, geluksbrengers en liefde die ik van jullie heb ontvangen! Deze herinneringen maken het natuurlijk éxtra lastig om weg te gaan, maar alle familiefoto's zitten netjes in een mapje en draag ik bij me!!
De afgelopen weken waren enorm hectisch met alles wat er geregeld moest worden, dingen die absoluut niet vergeten mochten worden en natuurlijk het inpakken van de koffer! Zometeen gaan de aaallerlaatste dingetjes erin, en dan gaan we vanmiddag richting het vliegveld!! Daar staat voor mij al gelijk de eerste ''proef'' te wachten: bijna 27 uur lang helemaal alleen zijn... Gelukkig heb ik allemaal ervaren reizigers om me heen die tips geven en vooral zeggen: geniet!! En dat ga ik dan ook maar doen; van het vliegen, van het énorme vliegtuig (voor de liefhebbers: ik vlieg van Amsterdam naar Dubai in een Airbus a380!!), en van het feit dat ik de mogelijkheid heb om deze enorme ervaring aan te gaan!
Lieve allemaal, voor nu was dit het! Natuurlijk laat ik het jullie allemaal weten wanneer ik ben aangekomen bij m'n gastgezin & in het land waar een enorm avontuur op me te wachten staat!
Nu dus nog een hele dikke kus en knuffel vanuit het kleine Empel en jullie horen snel van me vanuit AUSTRALIË!!
Liefs, Marilène
I've got a family!
Jaaaaa, ik zal jullie niet langer in spanning houden: ik ben geplaatst!! Vanaf half oktober ga ik in een suburb van Sydney (Ik herhaal; Sydney) wonen en daar zorgen voor 2 hele lieve jongetjes!
Wat kan er dus veel gebeuren in een korte tijd! Nog geen 3 weken geleden lanceerde ik mijn eerste blog om te vertellen dat ik naar Australië ga en vanaf dat moment is alles zó snel gegaan!
Op 1 september kreeg ik mijn inloggegevens voor de site en tot mijn verbazing had ik al gelijk een match met deze familie! Ik mailde ze gelijk om te zeggen dat ik super blij was en om af te spreken voor een skype-gesprek om elkaar beter te leren kennen. Zodoende dat ik op zondag 4 september voor m'n laptop zat om met de ouders te skypen! Eigenlijk de hele week geen spanning gevoeld, maar 2 minuten voordat ze belden kreeg ik het wel even benauwd: waar ga je het nou over hebben met mensen die je nog nóóit hebt gesproken? Gelukkig was dat gevoel gelijk weg vanaf het moment dat we elkaar zagen; ze wilden zóveel van me weten dat er geen tijd was voor ongemakkelijke stiltes. Ze lieten me zelfs al de keuken zien (''since you love baking so much'') en kort ook even de woonkamer die ik deel met het oudste kindje! Ze vertelden dat ze nog meerdere gesprekken zouden hebben die week, dus dat ze me het weekend daarop wat zouden laten weten. Dus de hele week maar doorgaan met de alledaagse dingen en hopen dat het snel weekend werd! Op woensdag nog een bijeenkomst van Travel Active, waar je alleen maar nóg enthousiaster wordt als je ook verhalen van anderen hoort!
Zaterdagochtend vertrok ik met mama naar Parijs voor een weekendje als cadeautje voor m'n (bijna) 18e verjaardag, maar niet voordat ik het potentiële gezin had gezegd weg te zijn en dus niet direct te kunnen reageren. Parijs is geweldig, maar het werd zondagochtend nóg leuker:
''We are very pleased to let you know that we would love to have you as our next au pair! We felt that the connection is there and you would be a good fit to our family.'' Ik heb ze natuurlijk gelijk teruggemaild dat ik heel graag hun au pair wil zijn en niet kan wachten om een deel te worden van hun familie
Vanaf nu begint het geregel want de familie wil me graag al over ongeveer een maand verwelkomen dus hoppa; visum aanvragen, vliegticket boeken, verzekering regelen (ehh Pap?) en ga zo maar door! Maar eerst; genieten van een heerlijk stamppotje wat mama nu aan het maken is (kan je dat invriezen zodat ik het mee kan nemen?) en van alle lieve mensen die ik om me heen heb en die ik stiekem heeeel erg ga missen. (Mam, ik heb die levensgrote poster van jou écht al gezien en ja ik hang m boven m'n bed
See you soon!
I'M GOING DOWN UNDER!!
Ja ja, jullie lezen het goed; voor mij deze week geen introweek voor een nieuwe studie, maar skypen met Travel Active en vervolgens dit mega leuke bericht krijgen:
Beste Marilène,
Gefeliciteerd! Travel Active heeft je geaccepteerd voor het Au Pair programma. Over een tijdje vertrek jij naar Australië voor een avontuurlijke en onvergetelijke ervaring!
Vanaf nu ben ik in Australië op het internet te bewonderen als 'au-pair to be'!!
See ya mate!
Ps. Als je op de hoogte wil blijven van mijn avontuur, vul dan rechts van deze blog je e-mail in!